Protokół uwzględnia politykę podatkową Polski oraz dorobek projektu OECD BEPS (Base Erosion and Profit Shifting), w tym propozycje dotyczące uszczelnienia systemu podatkowego i zwalczania oszustw podatkowych.

Poniżej przedstawiamy najważniejsze zmiany w stosunku do obecnego brzmienia Konwencji dotyczącej unikania podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską a Królestwem Niderlandów, zawarte w Protokole

Jedną z najistotniejszych zmian w stosunku do dotychczasowego brzmienia Konwencji jest wprowadzenie do niej tzw. klauzuli nieruchomościowej.

Zgodnie z tą klauzulą zyski uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium danego państwa z tytułu przeniesienia własności udziałów, lub akcji, lub porównywalnych praw (takich jak prawa w spółce osobowej, lub w truście) mogą być opodatkowane w drugim państwie, jeżeli w jakimkolwiek momencie w okresie 365 dni poprzedzających przeniesienie własności tych udziałów, lub akcji, lub porównywalnych praw ich wartość pochodziła bezpośrednio, lub pośrednio w więcej niż 75 proc. z majątku nieruchomego położonego na terytorium drugiego państwa.

Efektem wejścia w życie klauzuli będzie opodatkowanie w kraju położenia nieruchomości sprzedaży udziałów lub akcji (lub innych podobnego rodzaju praw) w spółce, której więcej niż 75 proc. wartości majątku w okresie 365 dni poprzedzających sprzedaż stanowiły nieruchomości.
 

Protokół wprowadza również do postanowień Konwencji tzw. test podstawowego celu (principle purpose test), który stanowi rodzaj klauzuli antyabuzywnej mającej umożliwić zwalczanie przypadków nadużyć postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Istotą testu podstawowego celu jest odmowa zastosowania korzystnych postanowień umowy o unikaniu opodatkowania w sytuacji, gdy uzyskanie wynikającej z nich korzyści było jednym z głównych celów danej transakcji.

W rezultacie zastosowanie testu może oznaczać np. obowiązek poboru podatku u źródła z tytułu płatności dokonywanych przez polskich rezydentów na rzecz podmiotów z siedzibą w Holandii według stawki krajowej (z pominięciem stawek lub zwolnień wynikających z Konwencji), jeżeli w danych okolicznościach zastosowanie zapisów Konwencji zostanie przez organy podatkowe uznane za nadużycie jej postanowień.

Co istotne w Protokole zostanie wprowadzona również preambuła, zgodnie z którą celem zawarcia konwencji jest eliminowanie podwójnego opodatkowania bez stwarzania możliwości nieopodatkowania lub obniżonego opodatkowania poprzez uchylanie się, lub unikanie opodatkowania.
 

Protokół wprowadza również zmiany w definicji zagranicznego zakładu.

Doprecyzowano m.in. zawarty w Konwencji katalog przykładowych działalności, których nie obejmuje pojęcie zagranicznego zakładu poprzez wskazanie, że wszystkie wskazane w Konwencji przykłady tego rodzaju działalności (jak np. użytkowanie placówek służących wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostawy dóbr, lub towarów należących do przedsiębiorstw) muszą, aby nie skutkować powstaniem zakładu, mieć charakter pomocniczy lub przygotowawczy.

W Protokole ustalono również, że zakład powstawać będzie w sytuacji, gdy osoba podejmuje w jednym z państw czynności na rzecz przedsiębiorstwa oraz podejmując te czynności zawiera umowy lub zwyczajowo odgrywa główną rolę w doprowadzeniu do zawarcia umów, które rutynowo zawierane są bez istotnych zmian przez to przedsiębiorstwo, a takie umowy zawierane są:

• w imieniu takiego przedsiębiorstwa, lub
• w celu przeniesienia prawa własności lub w celu przyznania prawa do użytkowania majątku posiadanego przez to przedsiębiorstwo, lub w stosunku do którego przedsiębiorstwo posiada prawo do jego użytkowania, lub
• w celu świadczenia usług przez to przedsiębiorstwo.

Zgodnie z Protokołem zyskami, które można przypisać zakładowi, są zyski, które mógłby on osiągnąć, w szczególności w transakcjach z innymi częściami przedsiębiorstwa, gdyby był samodzielnym i niezależnym przedsiębiorstwem, zaangażowanym w analogiczną działalność w takich samych lub podobnych warunkach, mając na uwadze zaangażowane środki oraz ryzyka ponoszone przez przedsiębiorstwo, zakład oraz inne części przedsiębiorstwa.

Protokół wprowadza również definicję uznawanego funduszu emerytalnego wskazując, że jest to podmiot lub struktura uznawana za fundusz emerytalny zgodnie z prawem państwa utworzenia i która m.in. została utworzona i działa wyłącznie, lub prawie wyłącznie w celu administrowania, lub dostarczania świadczeń emerytalnych i świadczeń uzupełniających, lub została utworzona i działa wyłącznie lub prawie wyłącznie w celu inwestowania środków na rzecz takich podmiotów.

Zgodnie z Protokołem dywidendy oraz odsetki, których beneficjentem jest uznawany fundusz emerytalny nie będą opodatkowane. Dodatkowo zyski ze sprzedaży udziałów, zgodnie z opisywaną powyżej klauzulą nieruchomościową, przez taki fundusz nie będą opodatkowane w państwie gdzie majątek nieruchomy jest zlokalizowany.
 

Protokół precyzuje ponadto m.in., że dochód uzyskany przez lub za pośrednictwem podmiotu, lub struktury, które są uznawane w całości lub w części za transparentne podatkowo zgodnie z prawem podatkowym któregokolwiek z umawiających się państw, będzie uważany za dochód osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium danego państwa, ale tylko w zakresie, w jakim ten dochód dla celów opodatkowania przez to państwo jest traktowany jako dochód osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium tego państwa (klauzula transparentnego podmiotu).

Protokół modyfikuje też zasadę, zgodnie z którą, gdy osoba prawna posiada siedzibę na terytorium dwóch państw uważa się, że ma ona siedzibę w państwie, w którym znajduje się miejsce jej faktycznego zarządu. Obecnie w takiej sytuacji państwa będą podejmować działania mające na celu ustalenie miejsca państwa siedziby na drodze wzajemnego porozumiewania się. W razie braku osiągnięcia porozumienia osoba ta nie będzie uprawniona do jakiejkolwiek ulgi lub zwolnienia od podatku, przewidzianych w Konwencji.
Protokół doprecyzowuje również zasady stosowania procedury wzajemnego porozumiewania się oraz wymiany informacji.

Dodatkowo Protokół wprowadza zasadę, że dochód uzyskiwany w związku z likwidacją spółki lub nabyciem udziałów (akcji) własnych przez spółkę jest traktowany jako dochód z akcji. Podobnie traktowany będzie dochód uzyskiwany w związku z wypłatami z tytułu certyfikatów lub jednostek uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym.
 

Wbrew zapowiedziom wejście w życie Protokołu nie spowoduje natomiast zmiany metody unikania podwójnego opodatkowania, stosowanej przez Polskę względem jej rezydentów podatkowych osiągających dochody w Holandii (w dalszym ciągu stosowana będzie tzw. metoda zaliczenia proporcjonalnego).

Co za tym idzie, polscy rezydenci podatkowi uzyskujący dochody w Holandii nadal posiadać będą prawo do skorzystania z ulgi abolicyjnej w oparciu o zasady, o których mowa w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowe zasady mogą jednak ulec zmianom.

Treść podpisanego przez przedstawicieli polskich i holenderskich władz podatkowych Protokołu jest dostępna na stronach internetowych Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

Protokół do Konwencji do wejścia w życie wymaga w Polsce ratyfikacji.

Protokół wejdzie w życie z upływem trzeciego miesiąca po miesiącu, w którym otrzymana zostanie późniejsza z notyfikacji o spełnieniu przez obydwa państwa, będące jego stronami, wypełnienia konstytucyjnych warunków jego stosowania, a jego postanowienia będą miały zastosowanie dla lat podatkowych i okresów rozpoczynających się oraz zdarzeń powodujących powstanie opodatkowania mających miejsce w  pierwszym dniu lub po pierwszym stycznia roku kalendarzowego następującego po roku, w którym Protokół wszedł w życie, a więc najwcześniej 1 stycznia 2022 r.

Jeśli są Państwo zainteresowani naszym wsparciem, uprzejmie prosimy o kontakt na: mampytanie@kpmg.pl