Głównym celem Ustawy jest dostosowanie przepisów ustawy o CIT oraz ustawy o PIT do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) z 2015 r. polegające na przyporządkowaniu nowych symboli i nazw grupowań.

Ustawa wychodzi również naprzeciw oczekiwaniom rynku dotyczącym wpłat na rachunki spoza tzw. Białej listy podatników VAT.

Zmiany w tym zakresie adresują m.in. kwestie przelewów związanych z faktoringiem lub cesjami wierzytelności, przy czym warto jednak zauważyć, że obejmują one tylko sektor banków i SKOK, a nie prywatne podmioty prowadzące działalność faktoringową.

Ustawa wprowadza możliwość niestosowania przepisów dotyczących zwiększania przychodów lub wyłączania z kosztów uzyskania przychodów w podatkach dochodowych (PIT i CIT) oraz dotyczących odpowiedzialności solidarnej w VAT, w następujących przypadkach:

1. dokonania przez podatników zapłaty należności na rachunki niezamieszczone w wykazie podatników VAT, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT:

• służące do przeprowadzania rozliczeń z tytułu nabywanych przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową wierzytelności pieniężnych (tzw. rachunki cesyjne do płatności faktoringowych); lub
• wykorzystywane do pobrania należności od nabywcy towarów lub usługobiorcy za dostawę towarów lub świadczenie usług potwierdzone fakturą i przekazania jej w całości albo części dostawcy towarów lub usługodawcy; lub
• rachunki banku lub SKOK, niebędące rachunkami rozliczeniowymi, wykorzystywane do celów gospodarki własnej banku lub SKOK;

– jeżeli bank, SKOK lub podmiot będący wystawcą faktury, wraz z informacją o numerze rachunku do zapłaty przekazali podatnikowi informację, że rachunek wskazany do zapłaty jest rachunkiem, o którym mowa powyżej lub

2. gdy zapłata została dokonana z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności; lub

3. gdy zapłata wynika z faktury dokumentującej czynności z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, importu towarów, importu usług lub dostawy towarów rozliczanej przez nabywcę.

W przypadku dokonania zapłaty z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności negatywne konsekwencje w zakresie PIT i CIT dotyczące zwiększenia przychodów/pomniejszania kosztów nie wystąpią w przypadku płatności z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności dokonanej od 1 stycznia 2020 r. – co jest przypadkiem obowiązywania przepisów podatkowych z mocą wsteczną, dopuszczalnym z uwagi na fakt iż rozwiązanie to jest korzystne dla podatników.

Ponadto termin na złożenie zawiadomienia o zapłacie należności na rachunek bankowy inny niż zawarty w wykazie podatników VAT (ZAW-NR) został wydłużony z 3 do 7 dni.

Zmianie ulega również organ, do którego zawiadomienie ma zostać złożone. Dotychczas zawiadomienie należało składać do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla wystawcy faktury. Natomiast zgodnie z Ustawą jest to naczelnik urzędu skarbowego właściwego dla podatnika, który dokonał zapłaty.

Zawiadomienie będzie również składane jednorazowo przy pierwszej zapłacie należności przelewem na rachunek.

Ustawa doprecyzowuje także brzmienie przepisów o tzw. IP Box poprzez wskazanie, że obowiązek stosowania ceny rynkowej znajduje zastosowanie nie tylko do ustalenia dochodu, lecz również straty z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionej w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Dodatkowo zgodnie z Ustawą dochód (stratę) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy ustalać zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT (dochodem z danego źródła przychodów jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła nad kosztami ich uzyskania, jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów to różnica jest stratą z danego źródła).

Ustawa wprowadza także szczególną klauzulę przeciwko unikaniu opodatkowania, zgodnie z którą potrącenia hipotetycznych kosztów finansowania własnego w CIT nie można stosować gdy podatnik lub podmioty z nim powiązane dokonają nieuzasadnionych ekonomicznie czynności w celu umożliwienia potrącenia takich kosztów w rozliczeniu podatkowym z tytułu podatku dochodowego.

Zgodnie z uzasadnieniem do Ustawy prawo do podwyższania kosztów uzyskania przychodów nie przysługuje więc tym podatnikom, którzy układając odpowiednio stosunki zewnętrzne działają głównie w celu uzyskania korzyści podatkowej.

Ustawa doprecyzowuje, że przepisy dotyczące zmniejszenia albo zwiększenia podstawy opodatkowania w przypadku nieuregulowania należności wynikających z transakcji handlowych mają zastosowanie zarówno do zaliczek miesięcznych, jak i kwartalnych.

Z uwagi na wątpliwości co do statusu prawnego sprawozdań o realizacji uprzedniego porozumienia cenowego, po przeniesieniu regulacji ich dotyczących z ustaw o podatkach dochodowych do Ordynacji podatkowej, Ustawa wskazuje wyraźnie, że sprawozdania te stanowią deklaracje w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

Ustawa wejdzie w życie z dniem 1 lipca 2020 r., z wyjątkiem przepisów dostosowujących przepisy podatkowe do PKWiU z 2015 r., przepisów dotyczących opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, przepisu wprowadzającego szczególną klauzulę przeciw unikaniu opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz przepisu określającego zasady obliczania zaliczek w przypadku zatorów płatniczych, które wejdą w życie 1 stycznia 2021 r.

Jeżeli są Państwa zainteresowani szczegółami dotyczącymi omawianego zagadnienia, prosimy o kontakt: mampytanie@kpmg.pl.