Jest 29 czerwca 2020 r. Zapraszamy do kolejnego odcinka podcastu „Podatkowe podsumowanie tygodnia”, przygotowanego we współpracy z ekspertami podatkowymi KPMG w Polsce.

Wypłaty na rzecz nierezydenta nieprzekraczające 2 mln zł rocznie nie wymagają dodatkowej weryfikacji

W wyroku z dnia 23 czerwca 2020 r. (sygnatura akt III SA/Wa 2400/19) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że kwestia weryfikacji podatnika pod kątem spełniania warunków do skorzystania z preferencji w zryczałtowanym podatku dochodowym, została uregulowana w art. 26 ust. 7a ustawy o CIT, który dotyczy tylko i wyłącznie wypłat przekraczających kwotę 2 000 000 zł na rzecz nierezydenta w danym roku podatkowym. W konsekwencji, w przypadku gdy wypłaty na rzecz jednego nierezydenta nie przekraczają tej kwoty, to płatnik posiadający certyfikat rezydencji podatnika, przy potrącaniu w Polsce podatku u źródła nie musi weryfikować statusu odbiorcy należności, w szczególności czy zagraniczna firma jest rzeczywistym odbiorcą należności oraz czy prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w państwie rezydencji.

Przedłużenie terminów na raportowanie schematów podatkowych

26 czerwca 2020 r. na stronach Rządowego Centrum Legislacji ukazał się projekt rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie przedłużenia niektórych terminów związanych z przekazaniem informacji o schematach podatkowych i wymianą informacji podatkowych z innymi państwami. W projektowanym rozporządzeniu Minister przedłuża m.in. termin przekazania Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej informacji o schemacie podatkowym transgranicznym do 31 stycznia 2021 r. w przypadku promotora, do 14 lutego 2021 r. w przypadku korzystającego a do 28 lutego 2021 r. w przypadku wspomagającego. Do 30 kwietnia 2021 r. zostaną również wydłużone terminy na złożenie informacji korzystającego o schemacie podatkowym (MDR-3) oraz na złożenie informacji o schematach standaryzowanych (MDR-4). Ponadto do 31 lipca 2020 r. przedłużeniu ma ulec termin przekazania do Szefa KAS informacji o amerykańskich rachunkach raportowanych za 2019 r. i informacji o niewystępowaniu w stosunku do prowadzonego rachunku finansowego okoliczności skutkujących powstaniem obowiązku przekazania informacji o amerykańskich rachunkach raportowanych za 2019 r. (tzw. FATCA). Rozporządzenie ma wejść w życie z dniem ogłoszenia. Na ten moment termin ogłoszenia nie jest znany.

Nowe zasady WHT odroczone do 31 grudnia 2020 r.

25 czerwca 2020 r. weszły w życie dwa rozporządzenia Ministra Finansów dotyczące terminu stosowania nowych przepisów dotyczących pobierania podatku u źródła. W przypadku płatników CIT wejście w życie nowego mechanizmu poboru WHT, planowane początkowo na 1 stycznia 2019 r., zostało kolejny raz odroczone, tym razem do 31 grudnia 2020 r. W przypadku płatników PIT nowe przepisy dotyczące mechanizmu poboru podatku u źródła obowiązywały przez pół roku, jednak teraz ich stosowanie zostało zawieszone w okresie od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. Przedłużenie terminów zgodnie z uzasadnieniami rozporządzeń podyktowane jest przedłużającym się stanem pandemii COVID-19. Zgodnie z nowymi przepisami dotyczącymi trybu pobierania podatku u źródła, których stosowanie zostało odroczone, polski płatnik wypłacający odsetki, dywidendy, należności licencyjne bądź wynagrodzenie za niektóre usługi niematerialne na rzecz zagranicznych podatników w kwocie przekraczającej 2 mln zł rocznie, co do zasady zobowiązany będzie w pierwszej kolejności pobrać podatek u źródła, a dopiero potem zagraniczny podatnik (lub sam płatnik, jeżeli poniósł ciężar ekonomiczny podatku) będzie mógł wystąpić z wnioskiem o zwrot pobranego podatku.

Kwestia zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy VAT do usług prawnych świadczonych na rzecz funduszy inwestycyjnych

25 czerwca 2020 r. WSA w Warszawie wydał wyrok dotyczący zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez spółkę usług na rzecz funduszy inwestycyjnych (sygn. III SA/Wa 2031/19). W sprawie będącej przedmiotem wyroku spółka świadczyła usługi prawne na rzecz m.in. funduszy inwestycyjnych. Usługi te dotyczyły spraw (w tym inwestycji) spółek prawa handlowego, w które fundusze są zaangażowane bezpośrednio lub pośrednio kapitałowo w ramach szeroko rozumianego lokowania środków pieniężnych uczestników. Usługi te miały na celu kontrolę prawidłowości działań spółek portfelowych funduszy w celu zapewnienia funduszom skutecznego zarządzania (ochrony i maksymalizacji zysku) środkami pieniężnymi uczestników zainwestowanymi pośrednio w spółki portfelowe funduszy. Usługi dotyczyły ściśle działalności funduszy i były świadczone przez spółkę na podstawie stosownych umów zawieranych z funduszami, reprezentowanymi przez towarzystwa funduszy inwestycyjnych (TFI). Zdaniem WSA usługi prawne wykonywane przez spółkę nie mogą być uznane za usługi zarządzania alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, gdyż spółka nie zarządza portfelami inwestycyjnymi, jak również ryzykiem, co jest kluczowe do zdefiniowania czynności zarządzania. W konsekwencji usługi te nie podlegają zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy VAT Czynności wykonywane przez spółkę nie zawierają elementu zarządzania portfelami inwestycyjnymi oraz zarządzania ryzykiem, usługi te mają charakter jedynie administracyjny, doradczy, konsultacyjny, koordynujący, reprezentujący.

Skutki podatkowe w PIT dokonania warunkowej umowy cesji wierzytelności

23 czerwca 2020 r. WSA w Warszawie wydał wyrok dotyczący skutków podatkowych w PIT dokonania warunkowej umowy cesji wierzytelności (sygn. III SA/Wa 2084/19). W sprawie będącej przedmiotem wyroku podatnik zawarł warunkową cesję wierzytelności uzależnioną od oddania przez cedenta głosu za przyjęciem propozycji układowych przedstawionych przez trzecią spółkę. Z tego powodu płatność z tytułu przedmiotowej umowy została podzielona na dwie części: 750 tys. zł w dniu podpisania umowy, pozostała kwota w terminie 30 dni od dnia uprawomocnienia się postanowienia o zatwierdzeniu układu w postępowaniu upadłościowym trzeciej spółki, wobec której podatnik nabył prędzej prawo dochodzenia wierzytelności. W przypadku niedotrzymania warunków umowy cedent i cesjonariusz zobowiązali się zwrócić sobie wszystko co wzajemnie świadczyli w związku z warunkową umową cesji wierzytelności, a własność wierzytelności pozostawała nadal po stronie cedenta. W tak przedstawionym stanie faktycznym podatnik powziął wątpliwość, czy kwota otrzymana przed spełnieniem warunku stanowi dla niego przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w dniu otrzymania przelewu na rachunek bankowy czy w dniu zrealizowania warunku zawieszającego. W ocenie sądu, podatnik uzyskał przychód już w momencie otrzymania przelewu, a fakt, że w sytuacji niewystąpienia warunku zawieszającego (głosowanie za przyjęciem propozycji układowych) podatnik będzie zobowiązany do zwrotu otrzymanej kwoty, pozostaje bez znaczenia.