Projekt Tarczy 4.0 wychodzi naprzeciw oczekiwaniom przedsiębiorców doprecyzowując sposób obliczania spadku obrotów gospodarczych na potrzeby wystąpienia z wnioskiem o dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych („FGŚP”) (art. 15g ustawy antykryzysowej), czy też z wnioskiem do starosty o dofinansowanie części wynagrodzeń pracowników (art. 15zzb oraz art. 15zzc).

Zgodnie z aktualnym brzmieniem przepisów, spadek obrotów (jako niezbędna przesłanka skorzystania z ww. rozwiązań pomocowych) nie może być liczony od 1 stycznia, a dopiero od 2 stycznia 2020 r.

W uzasadnieniu nowelizacji zwrócono uwagę, że zestawienia obrotów i sald (np. w odniesieniu do kont księgowych) są sporządzane na koniec okresu sprawozdawczego nie rzadziej niż raz na miesiąc według stanu na koniec danego miesiąca. Może to sugerować, że Ustawodawca wskazuje podejście księgowe jako właściwą metodę liczenia spadku obrotów.

Projekt Tarczy 4.0 przewiduje, że spadek obrotów gospodarczych będzie mógł być liczony od 1 stycznia 2020 r., co ułatwi przedsiębiorcom przygotowanie analiz porównawczych pomiędzy poszczególnymi okresami.

Projekt Tarczy 4.0 zawiera całkowicie nowe rozwiązania, które mają umożliwić pracodawcom obniżenie czasu pracy pracowników i w konsekwencji dokonanie obniżenia pensji – co istotne – tylko za zgodą pracowników. Skorzystać z tej możliwości będą mogli pracodawcy, u których wystąpił istotny wzrost obciążenia funduszu wynagrodzeń w związku z wystąpieniem pandemii COVID-19.

Projekt Tarczy 4.0 w art. 15gb wskazuje, że pracodawca będzie mógł:

• obniżyć wymiar czasu pracy o maksymalnie 20 proc. (nie więcej niż do połowy etatu) – z tym że wynagrodzenie nie będzie mogło być niższe niż wynagrodzenie minimalne obowiązujące w danym roku (2600 zł brutto dla pełnego etatu), z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy;
• obniżyć wynagrodzenie pracownika o nie więcej niż 50 proc. – obejmując go przestojem ekonomicznym – z tym że wynagrodzenie ostatecznie wypłacone pracownikowi nie będzie mogło być niższe niż wynagrodzenie minimalne obowiązujące w danym roku (2600 zł brutto dla pełnego etatu), z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy.

Istotny wzrost obciążeń funduszu wynagrodzeń będzie definiowany jako wzrost ilorazu dwóch wartości, a mianowicie:

• kosztów wynagrodzeń pracowników z uwzględnieniem składek społecznych leżących po stronie pracodawcy; oraz
• przychodów ze sprzedaży towarów i usług.

Rozwiązanie to będą mogli wdrożyć pracodawcy, u których nastąpi wzrost powyższych wartości o minimum 5 proc. w skali miesiąca.

Zastosowanie ww. regulacji zostało ograniczone w Projekcie Tarczy 4.0 poprzez zapis mówiący, że jeżeli iloraz kosztów wynagrodzeń pracowników z uwzględnieniem składek na ubezpieczenia społeczne pracowników finansowanych przez pracodawcę i przychodów ze sprzedaży towarów lub usług w miesiącu, w którym wystąpił istotny wzrost obciążenia funduszu wynagrodzeń wynosi mniej niż 0,3 to pracodawca nie może skorzystać z tego rozwiązania.

Na podstawie art. 15g ustawy antykryzysowej przedsiębiorcy mogą ubiegać się o dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników objętych przestojem ekonomicznym albo obniżonym wymiarem czasu pracy w następstwie wystąpienia COVID-19. Pomijając rzadko występującą w praktyce sytuację przestoju ekonomicznego, warunkiem uzyskania wsparcia jest obniżenie wymiaru czasu pracy maksymalnie o 20 proc., nie więcej niż do 0,5 etatu, co musi zostać poprzedzone zawarciem w tym przedmiocie porozumienia ze związkami zawodowymi bądź wybranymi dla tego celu przedstawicielami pracowników.

Jednym z najważniejszych rozwiązań proponowanych w Projekcie Tarczy 4.0 jest wprowadzenie możliwości uzyskania dofinansowania z FGŚP bez konieczności objęcia pracowników obniżonym wymiarem czasu pracy bądź przestojem (okresem niewykonywania pracy).

Zgodnie z Projektem Tarczy 4.0 dofinansowanie będzie przysługiwało pod warunkiem zaistnienia spadku obrotów gospodarczych w wysokości wskazanej w dotychczasowych przepisach, tj.:

• nie mniej niż o 15 proc. w okresie 2 kolejnych miesięcy bieżącego roku w stosunku do analogicznych miesięcy roku poprzedniego; lub
• nie mniej niż o 25 proc. w okresie 1 miesiąca bieżącego roku w porównaniu do obrotów z miesiąca poprzedniego.

Dofinasowanie może być przyznane w wysokości połowy wynagrodzenia pracownika, jednak nie więcej niż 40 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia.

Wsparcie nie przysługuje do wynagrodzeń pracowników, których pensje przekraczają 300 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia (obecnie 15994,41 zł).

Dofinansowanie będzie przysługiwało także na opłacanie składek na ubezpieczenia społeczne pracowników należnych od pracodawcy.

Wejście w życie omawianej regulacji spowodowałoby zwiększenie dostępności wsparcia ze względu na objęcie nim przedsiębiorców, którzy odnotowali spadek obrotów, ale nie mają możliwości zmniejszenia wymiaru czasu pracy, a także ułatwienie i odformalizowanie procedury uzyskania dopłat z FGŚP, w szczególności dzięki wyeliminowaniu konieczności zawarcia porozumienia z przedstawicielami pracowników.

Na podstawie aktualnych przepisów dofinansowanie dostępne dla sektora MŚP na podstawie umowy ze starostą jest wypłacane w okresach miesięcznych, po złożeniu przez przedsiębiorcę oświadczenia o zatrudnianiu w danym miesiącu pracowników objętych umową o dofinansowanie oraz o kosztach wynagrodzeń każdego z tych pracowników i należnych od tych wynagrodzeń składek społecznych, według stanu na ostatni dzień miesiąca, za który dofinansowanie jest wypłacane.

Projektowane przepisy znoszą obowiązek składania comiesięcznych oświadczeń. Dofinasowanie będzie wypłacane na podstawie danych o zatrudnieniu i wynagrodzeniach podanych w pierwszym oświadczeniu złożonym razem z wnioskiem o wsparcie. Przedsiębiorcy będą jednak obowiązani poinformować urząd o każdej zmianie ww. danych.

Jeżeli są Państwa zainteresowani szczegółami dotyczącymi omawianego zagadnienia, prosimy o kontakt: mampytanie@kpmg.pl