• CIT: Odsetki od kredytu wypłaconego przed zmianą przepisów w zakresie niedostatecznej kapitalizacji
• Ulgi i dotacje: Kwestia obowiązywania zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w SSE wydanego na czas oznaczony
• PCC: Od 2020 r. nie będzie pobierany podatek PCC od sprzedaży kryptowalut
• VAT: Rozliczenie nakładów z tytułu prac adaptacyjnych stanowi świadczenie usług
• Pozostałe zagadnienia: Kryty kort tenisowy stanowi budowlę sportową w rozumieniu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych

W dniu 31 lipca 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wydał wyrok (sygnatura akt I SA/Wr 85/19) dotyczący przepisów intertemporalnych w zakresie tzw. niedostatecznej kapitalizacji. W przedmiotowej sprawie Spółka zaciągnęła kredyt na inwestycję mieszkaniową. Część kredytu została wypłacona przed wejściem w życie nowych przepisów. Spółka spłaciła odsetki od tej części kredytu w 2018 r., jednak jako bezpośrednie koszty uzyskania przychodów mogły one zostać rozpoznane dopiero po dacie granicznej, tj. po 1 stycznia 2019 r. Mimo to sąd uznał, że skoro odsetki zostały zapłacone przed datą graniczną, to zastosowanie znajdą dotychczasowe przepisy o niedostatecznej kapitalizacji.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 31 lipca 2019 r. (sygn. akt II FSK 2482/17) zwrócił uwagę, iż jeśli zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej w SSE wygasa w określonym terminie, to po tym terminie nie można uznać, iż mamy do czynienia z wciąż obowiązującym zezwoleniem. Zezwolenie to było wydane w formie decyzji administracyjnej, określającej czas jego obowiązywania. Wraz z upływem tego terminu nie można dojść do wniosku, iż zezwolenie to przekształciło się w zezwolenie obowiązujące na czas nieokreślony. W konsekwencji, po jego wygaśnięciu Spółka nie jest uprawniona do dalszego korzystania ze zwolnienia podatkowego. Sytuacja mogłaby wyglądać inaczej, jeżeli Spółka uzyskałaby decyzję zmieniającą okres, na który zostało wydane zezwolenie – dopóki w tym zakresie nie nastąpi żadna zmiana, brak jest podstaw do tego, aby Spółka korzystała ze zwolnienia podatkowego.

Zgodnie z projektem nowelizacji ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zamieszczonym na stronach Rządowego Centrum Legislacji od 1 stycznia 2020 r. nie będzie pobierany podatek od czynności cywilnoprawnych (PCC) od sprzedaży kryptowalut. Projekt ustawy przewiduje wprowadzenie z dniem 1 stycznia 2020 r. zwolnienia od podatku od czynności cywilnoprawnych umów sprzedaży i zamiany walut wirtualnych w rozumieniu art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. Obecnie, jako rozwiązanie tymczasowe, obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z 11 lipca 2018 r. w sprawie zaniechania poboru podatku od czynności cywilnoprawnych od umowy sprzedaży lub zamiany waluty wirtualnej. Jednak starci ono moc z dniem 1 stycznia 2020 r.

Zgodnie z wyrokiem WSA w Krakowie z dnia 1 sierpnia 2019 r. (sygn. akt I SA/Kr 1325/18) rozliczenie nakładów z tytułu prac adaptacyjnych w dzierżawionym budynku stanowi odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT. Jak orzekł WSA, w tym przypadku nie można mówić o odpłatnej dostawie towarów, ponieważ nie mamy do czynienia z odrębną rzeczą, która mogłaby stanowić towar, ale z roszczeniem stanowiącym prawo o charakterze zobowiązaniowym. W konsekwencji, zbycie prac adaptacyjnych należy potraktować jak odpłatne świadczenie usług, niepodlegające zwolnieniu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT.

Zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 31 lipca 2019 r. (sygn.akt. II FSK 2823/17) ustawa Prawo budowlane w art. 3 pkt 3 do obiektów budowlanych zalicza każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, w tym budowle sportowe. W związku z tym, że kryty kort tenisowy nie jest ani budynkiem, ani obiektem małej architektury, stanowi budowlę w rozumieniu ustawy – Prawo budowlane oraz ustawy o podatkach i opłatach lokalnych kwalifikowaną jako budowla sportowa. W konsekwencji jako budowla związana z prowadzeniem działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, a podmiotem zobowiązanym do zapłaty jest właściciel kortu.