Obowiązek sporządzenia analizy danych porównawczych w stosunku do transakcji zawartych w 2017 roku dotyczy podatników, których przychody lub koszty w poprzednim roku podatkowym przekroczyły równowartość 10 mln euro. Próg wartościowy dla jednej transakcji objętej obowiązkowym sporządzeniem analizy danych porównawczych wynosi 90 tys. euro i wzrasta o 5 tys. euro z każdym dodatkowym 1 mln euro przychodu lub kosztu osiągniętego przez podatników w roku poprzednim. Kryteria na podstawie których ustalany jest próg wartościowy dla jednej transakcji objętej obowiązkiem dokumentacyjnym zostały precyzyjniej określone w interpretacji ogólnej Ministra Finansów z 24 stycznia 2018 r. Minister określił w niej, iż transakcje jednego rodzaju zawierane na analogicznych warunkach z różnymi podmiotami podlegają sumowaniu względem obowiązujących progów wartościowych transakcji objętej obowiązkiem dokumentacyjnym.

W interpretacji indywidualnej Dyrektor KIS wskazał, iż obowiązek sporządzenia analizy porównawczej w odniesieniu do wybranych kategorii „transakcji” ma na celu ustalenie czy ceny stosowane przy nabyciu towarów lub usługi zostały ustalone zgodnie z warunkami, jakie w porównywalnych okolicznościach ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane. Tym samym nabycie towaru lub usługi od podmiotu niepowiązanego i późniejsze jego zbycie bez narzucenia marży spełnia przesłanki „transakcji” i podlega obowiązkowi dokumentacyjnemu. Konsekwentnie zatem Dyrektor KIS twierdzi, że samo wykorzystanie takiej samej ceny jaka zastosowana została między podmiotami niezależnymi nie oznacza automatycznie, iż ustalona cena pomiędzy kontrahentami powiązanymi była ceną rynkową. Ponadto podmiot refakturujący koszt usługi może pełnić wiele innych funkcji związanych z przedmiotową transakcją, takich jak prowadzenie negocjacji handlowych czy obsługa kontraktów. W takim przypadku przeniesienie na podmiot powiązany jedynie kosztów nabycia określonej usługi może prowadzić do wniosku, iż w analogicznej, porównywalnej sytuacji podmiot niepowiązany zachowałby się inaczej.

Warto zwrócić uwagę, iż Dyrektor KIS w wydanej interpretacji w żaden sposób nie odniósł się do argumentu podatnika dotyczącego wytycznych OECD w zakresie dostosowania potrzeby dokumentacyjnej do kosztów i obciążeń administracyjnych podatnika. Jednym z obligatoryjnych elementów dokumentacji podatkowej jest bowiem wskazanie metody i sposobu kalkulacji przychodu wraz z uzasadnieniem takiego wyboru. Wyjaśnienie przez podatnika zasadności stosowania refaktury kosztów oraz okoliczności, które wpłynęły na brak narzucenia marży, następuje więc już na etapie dokumentacji podatkowej. Brak odpowiedzi na taki argument podatnika ze strony organu wskazuje, iż wcześniejsza analiza rynkowego poziomu refaktury kosztów na etapie dokumentacji nie zwalnia podatników z pogłębionej analizy transakcji na etapie analizy porównawczej.

Wątpliwości budzi również kwestia technicznego wykonania analizy rynkowości w odniesieniu do transakcji refakturowanej. W ocenie naszych ekspertów, popartej odpowiedzią uzyskaną z rąk przedstawicieli Ministerstwa Finansów w trakcie Forum Cen Transferowych z dnia 12 kwietnia 2018 r., najbardziej adekwatnym sposobem sporządzenia dokumentacji cen transferowych w niniejszym zakresie jest przygotowanie opisu zgodności warunków transakcji lub innych zdarzeń z warunkami jakie ustaliłyby między sobą niezależne podmioty.