Transfer Pricing Flash News

Transfer Pricing Flash News to alert informujący o aktualnych, istotnych orzeczeniach i interpretacjach podatkowych dotyczących problematyki cen transferowych.

Monitorujemy i informujemy Państwa o wynikach sporów podatników z administracją podatkową, wskazując na podejście organów do różnych zagadnień związanych z cenami transferowymi.

19 maja 2017

16 maja 2017 r. na stronach Rządowego Centrum Legislacji opublikowano projekt rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów w sprawie szczegółowego zakresu danych przekazywanych w informacji o grupie podmiotów (tzw. sprawozdaniu CbyC)

Według projektu, podmioty obowiązane do złożenia sprawozdania CbyC zgodnie z Ustawą o wymianie informacji podatkowych będą musiały ujawnić m.in.: dane identyfikacyjne jednostek wchodzących w skład grupy (w tym zagranicznych zakładów), informacje o głównych rodzajach ich działalności, informacje finansowe (w tym przychody od podmiotów powiązanych i niepowiązanych, zysk przed opodatkowaniem, należny i zapłacony podatek dochodowy, podatek u źródła, kapitał podstawowy, liczba pracowników, wartość aktywów rzeczowych). Ponadto, informacja o grupie podmiotów ma zawierać również wskazanie źródła danych wykorzystanych do jej przygotowania oraz informację o ewentualnym nieotrzymaniu danych od jednostki dominującej. Podatnicy będą mogli przedstawić również dodatkowe wyjaśnienia, które mogą być pomocne przy interpretacji danych prezentowanych w sprawozdaniu.

Informacja o grupie podmiotów ma być składana w formie elektronicznej i będzie podlegać automatycznej wymianie z właściwymi organami państw, w których grupa operuje.
 

 

20 kwietnia 2017

Wspólnik spółki komandytowej ma obowiązek przygotować dokumentację cen transferowych

12 kwietnia 2017 r. WSA w Poznaniu orzekł (I SA/Po 1319/16), iż w przypadku transakcji zawieranych przez spółkę komandytową z innymi spółkami komandytowymi posiadającymi tego samego wspólnika obowiązek przygotowania dokumentacji cen transferowych zgodnie z art. 25a ustawy o PIT (w brzmieniu od 1 stycznia 2015 r.) spoczywa na wspólniku tych spółek.

W przedmiotowej sprawie rozważano sytuację, w której dochodzi do transakcji pomiędzy spółką komandytową a innymi powiązanymi z nią (powiązanie przez wspólnika) spółkami komandytowymi. Zdaniem wnioskodawcy (wspólnika spółek komandytowych), z przepisów ustawy o PIT wyraźnie wynika, iż obowiązek dokumentacyjny ciąży wyłącznie na podatnikach dokonujących transakcji – skoro zaś spółka komandytowa nie jest podatnikiem, to nie będzie musiała przygotować dokumentacji. Z takim stanowiskiem nie zgodził się Dyrektor IS w Poznaniu (ILPB1/4511-1-223/16-2/PP), według którego obowiązek przygotowania dokumentacji w takich sytuacjach będzie spoczywał na wspólniku (pomimo tego, iż nie jest on stroną transakcji).

Wspólnik spółki komandytowej wniósł skargę do WSA. Ten jednak przychylił się do stanowiska organu podatkowego i oddalił skargę. Sąd powtórzył opinię wyrażoną w interpretacji, zgodnie z którą podatnik – jako wspólnik spółek komandytowych dokonujących transakcji – będzie podlegał regulacjom zawartym w art. 25a ustawy o PIT.

Wyrok WSA z dnia 12 kwietnia 2017 r.  syg. I SA/Po 1319/16

 

11 kwietnia 2017

Nie tylko odsetki decydują o wartości transakcji pożyczki

5 kwietnia 2017 r. WSA w Warszawie orzekł (sygnatura: III SA/Wa 1142/16), iż na potrzeby art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – w przypadku umowy pożyczki – jako wartość transakcji dla celów dokumentacji cen transferowych należy uwzględnić zarówno wartość pożyczki, jak i kwotę odsetek od pożyczki.

22 grudnia 2015 r. w przedmiotowej sprawie Dyrektor IS w Warszawie wydał interpretację (IPPB6/4510-353/15-2/TO), w której nie zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, jakoby „wartością transakcji” dla potrzeb określenia obowiązku dokumentacyjnego była wyłącznie wartość odsetek wynikająca z umowy bądź odsetek faktycznie zapłaconych w danym roku podatkowym. Organ argumentował, iż dokumentacja cen transferowych nie może ograniczać się tylko do badania ceny – powinna umożliwiać analizę pod kątem warunków rynkowych, tj. również takich elementów pożyczki, jak: jej wartość, okres na jaki została udzielona, gwarancje spłaty, kalkulacja ryzyka itp.

WSA w Warszawie przychylił się do stanowiska organu i oddalił skargę spółki na ww. interpretację, wskazując w uzasadnieniu, iż istota analizowanej transakcji jest w kwocie pożyczonej, a nie w samych odsetkach – to nie one bowiem odzwierciedlają jej wartość, tylko kwota pożyczki; odsetki są w takich okolicznościach kwestią wtórną.
 

Wyrok WSA z dnia 5 kwietnia 2017 r.  syg. III SA/Wa 1142/16

 

16 grudnia 2016

Umorzenie zobowiązań powiązanemu pożyczkobiorcy podlega cenom transferowym

W wydanym w dniu 14 grudnia 2016 r. wyroku (sygn. III SA/Wa 2900/15) WSA w Warszawie oddalił skargę wniesioną przez Spółkę.  W uzasadnieniu ustnym wydanym do wyroku przedstawiono argumentację zgodnie z którą, na umorzenie wierzytelności wynikających z zawartych podmiotami powiązanymi umów pożyczek nie można patrzeć w oderwaniu od warunków transakcji określonych w ramach umów finansowania. Oznacza to, iż w przypadku zaistnienia powiazań o których mowa w art. 11 u.p.d.o.p organy kontroli mogą określić dochód podatnika oraz podatek należny.

Przedstawiona w wyroku argumentacja jest odmienna od dotychczas przedstawianej, zgodnie z  którą każdorazowe zwolnienie z długów stanowiło wygaśnięcie zobowiązania które powodowało zerwania węzła obligacyjnego. 

Wyrok WSA z dnia 14 grudnia 2016 r.  syg. III SA/Wa 2900/15

 

29 sierpnia 2016

Moment ujęcia rocznej korekty dochodowości – zmiany od 1 stycznia 2016 r.

W wydanej w dniu 27 lipca interpretacji indywidualnej (sygn. ILPB3/4510-1-249/16-2/AO) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu przychylił się do stanowiska przedstawionego przez podatnika. W stanie faktycznym zaprezentowano sposób kalkulacji cen towarów stosowany w transakcji sprzedaży wyrobów przez podatnika (producenta) do podmiotu powiązanego (dystrybutora). Omawiany model zakłada, iż w ciągu roku sprzedaż wyrobów między podatnikiem a dystrybutorem będzie realizowana wg. stałych cen, których wysokość będzie oparta na technicznym koszcie wytworzenia. Z kolei po zakończeniu danego roku obrotowego, podatnik podsumuje faktycznie poniesione koszty i określi swoją dochodowość na poziomie operacyjnym. Na tej podstawie strony transakcji dokonają odpowiednich korekt dostosowujących dochodowość podatnika do wartości ustalonej na poziomie rynkowym.  

Zdaniem podatnika, zgodnie art. 12 ust. 3j ustawy o CIT, który został wprowadzony do treści ustawy i obowiązuje od dnia 1 stycznia 2016 r. korekta dochodowości zrealizowana w przedstawionym stanie faktycznym, z uwagi na fakt, iż nie wynika z błędu rachunkowego ani omyłki  a stanowi jedynie dostosowanie całości dochodowości do ustalonego między podmiotami poziomu, powinna być ujęta w dacie wystawienia dokumentu korygującego, a więc w roku następnym po roku którego dotyczy korekta.

W wydanej interpretacji, Dyrektor Izby Skarbowej wskazał dodatkowo, iż mimo braku w ustawie definicji pojęć „błędu rachunkowego” lub „omyłki” należy je interpretować zgodnie z ich znaczeniem potocznym tj. jako niewłaściwie ujęcie kosztów ze względu na błąd w toku wykonywania obliczeń  np. wprowadzenie do ksiąg rachunkowych nieprawidłowej cyfry czy zastosowanie wadliwego kursu waluty obcej przy przeliczaniu wartości przychodu na PLN.

Interpretacja Indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 27 lipca 2016 r. (sygn. ILPB3/4510-1-249/16-2/AO)

 

21 lipca 2016
W wydanym w dniu 13 lipca 2016 r. wyroku NSA (sygn. II FSK 1704/14), potwierdził, iż zgodnie z zarysowującą się linią orzeczniczą, analizowana umowa cash-pooling stanowi pożyczkę w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Argumentując skład orzekający stwierdził, iż celem badanej umowy cash-polling było przekazywanie własnych środków finansowych innemu podmiotowi umożliwiając mu w ten sposób pokrywanie zobowiązań pieniężnych a otrzymane w ten sposób środki podlegały zwrotowi wraz z wynagrodzeniem w postaci odsetek. W konsekwencji zgodnie ze stanowiskiem zaprezentowanym w wydanym wcześniej wyroku NSA (wyrok NSA z dnia 30 września 2015 r. sygn. II FSK 3137/14) w którym stwierdzono, iż „przez umowę pożyczki powinno się rozumieć, każdą umowę w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy a biorący zobowiązuje się zwrócić te sama ilość pieniędzy i zapłacić odsetki nawet wówczas gdy zobowiązanie stron umowy wynikają z niej sposób dorozumiany.”, należy uznać, iż analizowana umowa cash-poolingu powinna spełnia przesłanki do uznania jej umową pożyczki.
Wyrok NSA z dnia 13 lipca 2016 r. (sygn. II FSK 1704/14).

 

11 maja 2016
W wyroku z 6 listopada 2015 r. WSA w Gliwicach stwierdził, że „bez znaczenia pozostaje sama forma przeprowadzenia umowy cash-poolingu, skoro jej celem jest udostępnienie środków pieniężnych pomiędzy podmiotami z grupy oraz osiąganie przez te podmioty korzyści w postaci odsetek”. Wobec tego Sąd stwierdził, że opisana we wniosku umowa cash-poolingu spełnia znamiona pożyczki w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy o p.d.o.p, gdyż celem struktury jest udostępnienie środków pieniężnych, które podlegają zwrotowi wraz z odsetkami stanowiącymi wynagrodzenie. Pomimo więc, że umowa cash-pooling w obecnym stanie prawnym jest zaliczana do umów nienazwanych, to z uwagi na fakt, że posiada wszystkie cechy pożyczki – przekazanie środków, obowiązek ich zwrotu i wynagrodzenie w formie odsetek – relacja między podmiotami w ramach struktury powinna zostać określona jako transakcja. W konsekwencji, z uwagi na fakt zawierania takich struktur przez podmioty powiązane w rozumieniu ustawy o p.d.o.p., transakcja taka będzie podlegać obowiązkowi sporządzania dokumentacji podatkowej zgodnej z art. 9a ustawy o p.d.o.p. jeśli tylko zostaną przekroczone ustawowo określone progi dokumentacyjne.
WSA w Gliwicach z dnia 6 listopada 2015 r., sygn. I SA/Gl 485/15

 

10 marca 2016
W wydanym w dniu 8 marca 2016 r. wyroku NSA uchylił wyrok sądu I instancji oraz oddalił skargę. Jako uzasadnienie skład orzekający wskazał, iż pojęcie „transakcja” w świetle art. 9a u.p.d.o.p. należy rozumieć według reguł języka polskiego i etnicznego, które oznacza zawieranie umów handlowych. Dodatkowo, w ocenie Sądu, nie istnieje żadne wyłączenie, które pozwalałoby stwierdzić, że pewne zdarzenia gospodarcze – w szczególności te nie rodzące powstania zobowiązania podatkowego – mogą nie podlegać obowiązkowi dokumentacyjnemu. Zdaniem Sądu nadrzędnym celem tego przepisu, jest zabezpieczenie dokumentacji dotyczącej relacji w stosunkach gospodarczych, chociażby na wypadek, gdyby w przyszłości miało dochodzić do powstania zobowiązania podatkowego. Przedmiotowy wyrok dotyczył zdarzeń obejmujących m.in. wniesienia aportem udziałów czy akcji (w tym przez Skarb Państwa), nabycia udziałów, objęcia nowo wyemitowanych akcji, które, zgodnie z przytoczoną przez NSA argumentacją, powinny zostać objęte dokumentacją podatkową.
Wyrok NSA z dnia 8 marca 2016 r. (sygn. II FSK 4000/13)

 

8 lutego 2016
Cienka kapitalizacja przedmiotem rozstrzygnięć WSA w Warszawie. Sąd w wydanych w dniu 3 lutego 2016 r. wyrokach (sygn. III SA/Wa 1054/15, III SA/Wa 1055/15, III SA/Wa 1056/15) podtrzymał wcześniejsze stanowisko Dyrektora IS w Warszawie, stwierdzając, że do odsetek wypłacanych w ramach omawianej we wniosku umowy cash-pooling mają zastosowanie przepisy o niedostatecznej kapitalizacji. WSA w swej argumentacji powołał się m.in. na wyrok NSA z 30 września 2015 r. (sygn. II FSK 3137/14) w którym wskazano, iż umowa pożyczki, o której mowa w art. 16 ust. 7b u.p.d.o.p jest każda umowa zgodnie z którą dochodzi do przeniesienia własności środków pieniężnych, a następnie do ich zwrotu wraz z odsetkami.
WSA w Warszawie, sygn. III SA/Wa 1054/15, III SA/Wa 1055/15, III SA/Wa 1056/15

 

28 stycznia 2016
Pomimo odmiennego stanowiska zajętego niedawno przez WSA w Gdańsku, WSA we Wrocławiu podtrzymuje wyrokami o sygn. I SA/Wr 996/15, I SA/Wr 1040/15, I SA/Wr 1017/15, I SA/Wr 1018/15, I SA/Wr 1112/15, I SA/Wr 1113/15 z dnia 25 stycznia 2016 r. swoje dotychczasowe stanowisko przedstawione uprzednio m.in. w wyrokach SA/Wr 995/15 czy SA/Wr 1027/15, zgodnie z którym finansowanie w ramach struktury cash-pooling w określonych przypadkach powinno być traktowane jak pożyczka, a tym samym istnieje dla tego typu transakcji obowiązek dokumentacyjny, o którym mowa w art. 9a ust. 1 u.p.d.o.p.

 

22 stycznia 2016
WSA w Gdańsku w wydanym w dniu 20 stycznia 2016 r. wyroku stwierdził, iż w przypadku umów cash-pooling nie występują elementy charakterystyczne dla umów pożyczki, kredytu czy depozytu nieprawidłowego. W konsekwencji w rozstrzyganej sprawie stwierdził, iż mimo, że znane jest mu ostatnie stanowisko NSA w sprawach dotyczących cash-poolingu, nie widzi obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej do umowy cash-pooling.  
WSA w Gdańsku z dnia 20 stycznia 2016 r., I SA/Gd 878/15.

 

18 stycznia 2016
13 stycznia 2016 r. WSA we Wrocławiu, po ponownym rozpoznaniu sprawy uchylił zaskarżone wyroki o sygnaturach I SA/Wr 995/15, I SA/Wr 1029/15, I SA/Wr 1032/15, I SA/Wr 1033/15, I SA/Wr 1034/15, I SA/Wr 1039/15, zmieniając swoje wcześniejsze stanowisko dotyczące traktowania umowy cash-poolingu. W konsekwencji, uczestniczenie w strukturze cash-pooling przez podmioty powiązane może się wiązać z obowiązkiem sporządzenia dokumentacji cen transferowych zgodnej z art. 9a u.p.d.o.p.
WSA we Wrocławiu z dnia 13 stycznia 2016 r., sygn. I SA/Wr 995/15, I SA/Wr 1029/15, I SA/Wr 1032/15, I SA/Wr 1033/15, I SA/Wr 1034/15, I SA/Wr 1039/15

 

14 stycznia 2016
Struktura Cash Pool po raz kolejny pod lupą Sądu Wojewódzkiego. W wydanym w dniu 12 stycznia 2016 r. wyroku WSA w Gliwicach potwierdził stanowisko Dyrektora IS w Katowicach, iż w przypadku umowy cash-poolingu zawartej pomiędzy podmiotami powiązanymi, jeżeli podmiot wykazuje saldo debetowe, a wartość jego zadłużenia wobec pozostałych uczestników systemu przekroczy wartość kapitału własnego, wówczas w stosunku do płaconych przez niego odsetek znajdą zastosowanie przepisy o tzw. cienkiej kapitalizacji wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 60 u.p.d.o.p.
WSA w Gliwicach z dnia 12 stycznia 2016 r., sygn. I SA/Gl 755/15

 

13 stycznia 2016
Cash-pooling po raz kolejny przedmiotem sporu z fiskusem. W dniu 11 stycznia 2016 r. WSA we Wrocławiu w odniesieniu do skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu do wyroków WSA we Wrocławiu z dnia 15 lipca 2015 r. potwierdził linię orzeczniczą, zgodnie z którą korzystanie ze środków finansowych w ramach struktury cash-poolingu spełnia przesłanki klasyfikowania tej formy finansowania jako pożyczki w myśl art. 16 ust. 7b u.p.d.o.p. W konsekwencji, do tego typu transakcji powstanie obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej zgodnej z art. 9a u.p.d.o.p.
WSA we Wrocławiu z dnia 11 stycznia 2016 r., sygn. I SA/Wr 1027/15, sygn. I SA/Wr 1028/15