• Anna Panek, autor |

6 czerwca 2019 r. została opublikowana ustawa z dnia 26 kwietnia 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw, która wprowadza zmiany w zakresie terminów w jakich pracownik może żądać sprostowania świadectwa pracy. Zmiany te wchodzą z dniem 7 września 2019 roku.

Obowiązujące przepisy Kodeksu pracy (art. 97) stanowią, że w sytuacji rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy pracodawca jest obowiązany niezwłocznie wydać pracownikowi świadectwo pracy, jeżeli nie zamierza nawiązać z nim kolejnego stosunku pracy, w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniego stosunku pracy.

Gdy pracownik nie zgadza się z treścią wydanego przez pracodawcę świadectwa pracy, ma on prawo żądania jego sprostowania, przy czym może z tego prawa skorzystać w ściśle określonych terminach przewidzianych w art. 97 § 21 Kodeksu pracy.
Procedura sprostowania świadectwa pracy jest dwuetapowa i obejmuje:

  1. wystąpienie przez pracownika z wnioskiem do pracodawcy o sprostowanie świadectwa w terminie 7 dni od dnia otrzymania świadectwa pracy,
  2. w przypadku nieuwzględnienia ww. wniosku – wystąpienie przez pracownika z powództwem o sprostowanie świadectwa pracy do sądu pracy w ciągu 7 dni od dnia otrzymania od pracodawcy zawiadomienia o odmowie jego sprostowania.

W tym miejscu warto przytoczyć wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 grudnia 2009 r.,(sygn. akt II PK 156/09), stanowiący podstawę znowelizowanych przepisów. Zgodnie z nim, terminy określone w art. 97 § 21 Kodeksu pracy są terminami prawa materialnego, stąd też powództwo pracownika o sprostowanie świadectwa pracy wytoczone po ich upływie podlega oddaleniu bez badania jego merytorycznej zasadności, o ile terminów nie przywrócono.

W praktyce oznacza, to, że jeśli pracownik wystąpi do pracodawcy z wnioskiem o sprostowanie świadectwa pracy po upływie 7 dni od daty otrzymania tego dokumentu, a pracodawca odmówi uwzględnienia wniosku, to w ocenie ustawodawcy powództwo pracownika o sprostowanie świadectwa pracy ma nikłe szanse powodzenia.

Skutki uchybienia terminom przewidzianym w art. 97 § 21 Kodeksu pracy, w ocenie ustawodawcy, są bardzo poważne, gdyż w praktyce wykluczają możliwość dochodzenia sprostowania świadectwa pracy i zmuszają pracownika do wytoczenia powództwa o ustalenie istnienia stosunku pracy na podstawie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego.

W związku z powyższym, znowelizowana ustawa przewiduje wydłużenie – z 7 do 14 dni – terminu do wystąpienia przez pracownika z wnioskiem do pracodawcy o sprostowanie świadectwa pracy oraz powództwa o jego sprostowanie do sądu pracy.

Przedłużając termin, ustawodawca ma na celu ułatwienie pracownikowi dochodzenia swoich praw dotyczących sprostowania świadectwa pracy. Przedłużenie terminu pozwoli pracownikowi zorientować się w ewentualnych nieprawidłowościach, co do treści otrzymanego dokumentu oraz podjęcia działań zmierzających do ich usunięcia.

Co więcej, rozszerzono katalog przepisów karnych dotyczących odpowiedzialności za wykroczenia przeciwko prawom pracownika. Zgodnie z nimi, ten kto wbrew obowiązkowi nie wydaje pracownikowi w terminie świadectwa pracy będzie podlegał karze grzywy od 1000 do 30 000 zł.

Co więcej, w dniu 28 czerwca 2019 roku zostało opublikowane nowe Rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 czerwca 2019 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie świadectwa pracy, w którym został wprowadzony nowy wzór świadectwa pracy (http://www.dziennikustaw.gov.pl/du/2019/1197/1).