Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 25 sierpnia 2020 r. (sygn. akt I SA/Łd 799/19) płatności dokonywane przez polską spółkę na rzecz kontrahenta amerykańskiego z tytułu usług hostingu i składowania danych nie stanowią przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT czy w rozumieniu polsko – amerykańskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (UPO).

Wyrok wydany został w wyniku wniesienia przez podatnika skargi na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 września 2019 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.314.2019.2.JK). 

Zgodnie ze stanowiskiem wnioskodawcy przedstawionym we wniosku, podatnik będący polskim rezydentem podatkowym nabywa od amerykańskiego podmiotu powiązanego szeroko rozumiane usługi hostingowe. W ocenie wnioskodawcy, nie jest on zobowiązany do poboru podatku u źródła od przedmiotowych płatności, gdyż usługi hostingowe nie są objęte dyspozycją art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT oraz postanowieniami UPO.

Z powyższym nie zgodził się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, gdyż w jego ocenie płatności z tytułu hostingu stanowią należności licencyjne w rozumieniu zarówno art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT jak i art. 13 ust. 1 i 2 UPO jako opłaty za prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego. W ocenie organu, takim urządzeniem są także zagraniczne serwery, które wnioskodawca użytkował w związku z umową z amerykańskim podmiotem powiązanym.

W wyniku wniesionej przez wnioskodawcę skargi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi przyznał spółce rację i uchylił zaskarżona interpretację.

W ocenie sądu, organ: „(…) dokonał błędnej wykładni pojęcia "urządzenia przemysłowego" wynikającego z treści art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., uznając, że pojęcie to należy rozumieć maksymalnie szeroko, w znaczeniu pojęcia "ICS equipment", czyli "industrial, "comercial", jako stanowiącego pewną nierozłączną kategorię międzynarodowego prawa podatkowego, a w konsekwencji, kwalifikując do kategorii "urządzeń przemysłowych" wymienione przez skarżącą zasoby serwerowni tj. urządzenia serwerowe, pamięci masowej.

Tym samym stanowisko organu przedstawione w zaskarżonej interpretacji jest błędne, gdyż nie uwzględnia istoty usługi hostingu, która związana jest z udostępnieniem danej przestrzeni dyskowej. Ponadto, właścicielem i jednocześnie użytkownikiem serwera jest usługodawca, nie zaś usługobiorca. W związku z powyższym, płatności z tytułu usług udostępnienia przez usługodawcę określonej objętości zasobów dyskowych (serwerów) w celu hostingu danych nie stanowią należności licencyjnych w rozumieniu ustawy o CIT czy UPO. 

Podobne stanowisko zajął Wojewódzki Sąd w Warszawie z dnia 6 listopada 2019 r. (sygn. akt akt III SA/Wa 958/19), czy Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 kwietnia 2019 r. (sygn. akt II FSK 1120/17).

Przedmiotowe wyroki stanowią odpowiedź sądów administracyjnych na forsowaną przez organy wydające interpretacje indywidualne przepisów prawa podatkowego maksymalnie szeroką wykładnię pojęcia „urządzenia przemysłowego”, prowadzącą do opodatkowania usług hostingu jako należności licencyjnych.