Dyrektywa 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotycząca delegowania pracowników w ramach świadczenia usług jest podstawowym aktem prawnym regulującym zasady delegowania pracowników na terenie Unii Europejskiej. Po ponad 20 latach jej obowiązywania konieczne stało się zrewidowanie przepisów prawa europejskiego w kontekście utrzymania równowagi między wspieraniem zasady swobody świadczenia usług oraz zapewnieniem jednakowych warunków działania z jednej strony, a ochroną praw pracowników delegowanych z drugiej.
W konsekwencji, w dniu 28 czerwca 2019 r. Parlament Europejski przyjął Dyrektywę 2018/957 zmieniająca dyrektywę 96/71/WE dotyczącą delegowania pracowników w ramach świadczenia usług. Zmiany z niej wynikające powinny zacząć obowiązywać od 30 lipca 2020 r. Do tego czasu Państwa członkowskie, w tym Polska, zobowiązane były do przyjęcia nowych przepisów uwzględniających zmiany, które wprowadziła Dyrektywa.
14 sierpnia 2020 r. Sejm uchwalił ustawę o zmianie ustawy o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług oraz niektórych innych ustaw. Zgodnie z nią, znowelizowane przepisy zaczną obowiązywać po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, tj. 4 września 2020 r. Tym samym w polskim porządku prawnym termin wejścia w życie implementacji jest nieco późniejszy od wskazanego w Dyrektywie. W praktyce oznacza to, iż dla pracodawców kierujących pracowników do Polski, do dnia 3 września 2020 r. nadal będą obowiązywały dotychczasowe zasady delegowania. Znacząca różnica może dotyczyć pracodawców kierujących pracowników zagranicę. Jeśli inne państwo członkowskie UE wdrożyło nowe przepisy, pracodawca kierujący pracownika poza Polskę musi pamiętać o konieczności zagwarantowania mu takich samych warunków zatrudnienia, jak te obowiązujące w państwie, do którego pracownik został skierowany.