Płatności za usługi ubezpieczeniowe poza WHT Płatności za usługi ubezpieczeniowe poza WHT

Podatnik (wnioskodawca) zwrócił się do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z pytaniem, czy dokonując płatności z tytułu usług ubezpieczeniowych na rzecz nierezydenta jest obowiązany do poboru 20% WHT zgodnie z ustawą o CIT.

W ocenie wnioskodawcy usługi ubezpieczeniowe nie stanowią usług, o których mowa w art. 21 ust. 2a ustawy o CIT, ani świadczeń o podobnych charakterze, w związku z czym nie podlegają one WHT zgodnie z ustawą o CIT.

Z kolei w ocenie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej usługi ubezpieczeniowe stanowią usługi o podobnym charakterze do usług gwarancyjnych. Organ powołał się przy tym na treść art. 805 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym zakład ubezpieczeń zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę, co w ocenie organu wskazuje na podobieństwo usług ubezpieczeniowych do usług gwarancyjnych. W związku z czym stanowisko wnioskodawcy było nieprawidłowe.

Podatnik zaskarżył przedmiotową interpretację do WSA w Poznaniu, zarzucając Dyrektorowi Krajowej Informacji Skarbowej bezpodstawne przyjęcie, że usługi ubezpieczeniowe stanowią świadczenia o podobnym charakterze do usług gwarancyjnych.

Interpretacja została uchylona przez WSA w Poznaniu – w ocenie sądu organ nie uzasadnił w wystarczający sposób, że usługi ubezpieczeniowe są podobne do usług, o których mowa w art. 21 ust. 2a ustawy o CIT, przytaczający przy tym treść wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (wyrok z dnia 15 listopada 2019 r., sygn. akt  II FSK 3911/17), zgodnie z którym: „Z uzasadnienia prawnego interpretacji powinien wynikać tok rozumowania organu interpretacyjnego, który doprowadził z jednej strony do zanegowania stanowiska wnioskodawcy, a z drugiej strony do przyjęcia przez organ stanowiska odmiennego. Uzasadnienie prawne musi bowiem stanowić rzetelną informację dla wnioskodawcy, dlaczego w jego sprawie określone przepisy znajdują zastosowanie, a także dlaczego wyrażony przez niego pogląd nie zasługuje na uwzględnienie.”

Wyrok WSA w Poznaniu stanowi kolejny korzystny wyrok dla podatników dokonujących płatności z tytułu usług ubezpieczeniowych na rzecz nierezydentów (patrz wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 22 stycznia 2020 r., sygn. akt I SA/Bd 655/19).