Zgodnie z interpretacją indywidualną z dnia 21 czerwca 2019 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.172.2019.1.BG) sam fakt zakwalifikowania płatności na rzecz zagranicznego kontrahenta jako „zysków przedsiębiorstw” w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Irlandią („UPO”) nie jest wystarczającą przesłanką, by podatnik mógł zaniechać poboru WHT z tytułu dokonywanych płatności.

Wnioskodawca wskazał, że nabywa od podmiotów niepowiązanych, którzy są rezydentami podatkowymi Irlandii, usługi reklamowe. Spółka, każdorazowo na dzień dokonanej płatności za ww. usługi, posiadać będzie aktualny certyfikat rezydencji kontrahenta.

Celem niepobrania WHT Spółka na dzień dokonywania płatności składać będzie oświadczenie, że posiada aktualny certyfikat rezydencji kontrahenta oraz że przeprowadziła z dochowaniem należytej staranności weryfikację warunków niepobrania WHT, które wynikają z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Irlandią.

Zarówno ustawa o CIT, jak i UPO nie stypulują dalszych materialnoprawnych przesłanek, od których spełniania uzależniony jest brak poboru WHT przez polski podmiot, który dokonuje płatności zakwalifikowanych jako „zyski przedsiębiorstw” na rzecz zagranicznego kontrahenta.

W szczególności, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do dochowania należytej staranności na gruncie znowelizowanych przepisów dotyczących WHT (m. in. weryfikacji statusu BO odbiorcy płatności, weryfikacji rezydencji podatkowej odbiorcy należności oraz badania jego substancji).

Organ zgodził się z wnioskodawcą jedynie co do tego, że płatności za nabywane przez wnioskodawcę usługi reklamowe stanowią dla irlandzkich kontrahentów „zyski przedsiębiorstw” w rozumieniu UPO. Jednakże spółka, by móc zaniechać poboru WHT, zobowiązana jest również do weryfikacji okoliczności i warunków uzasadniających możliwość niepobrania WHT.  Tożsame stanowisko zostało wyrażone przez Ministerstwo Finansów w Projekcie objaśnień podatkowych z dnia 19 czerwca 2019 r. „Zasady poboru podatku u źródła”.

Dyrektor KIS wskazał również, że płatnik przy zachowaniu należytej staranności powinien uwzględnić powszechnie dostępne informacje na temat statusu odbiorców należności, którymi mogą być:

• prasa branżowa,
• doniesienia mediowe,
• doniesienia o lokowaniu przez daną grupę kapitałową spółek zależnych w państwach o korzystnym reżimie podatkowym.